Zagreb zadnjih desetak godina prolazi kroz intenzivne i uglavnom spontane urbane transformacije koje u prvom redu slijede logiku investicijskih okolnosti, a regulirane su različitim mehanički definiranim parametrima generalnog urbanističkog plana. Unutar konteksta suvremenog razvoja Zagreba,
nastojalo se projektu pristupiti istraživački i kritički prema nezanimljivom mainstreamu komercijalnih gradnji čime se ujedno stvara i dodatna vrijednost za samu investiciju.
Maksimalna visina pojedinog elementa zgrade je urbanističkim uvjetima definirana kao dvostruka u odnosu da udaljenost od ruba parcele. Pojednostavljena interpretacija takvih parametara dovela bi do forme „zigurata“, no razmjerno velika dubina zgrade dozvoljavala je i sofisticiraniji pristup. Ideja projekta zasniva se na kompleksnoj geometriji koja je nastala trodimenzionalnim preklapanjem pravilnih pravokutnih volumena između kojih su nastali otvoreni međuprostori različitih formata i ambijenata.
Istraživanje formalnih odnosa osnovnih elemenata i njihovo brižljivo usklađivanje sa tehničkim parametrima dovelo je do istovremeno pravilne i razigrane strukture zgrade. Svaki volumen kompozicije uvijek je čista prizma, a kroz njihova preklapanja nastaju bogatiji prostorni međuodnosi.
